«Κατά τη γνώμη μου, οι άνθρωποι με σύνδρομο
Asperger αποτελούν ένα ζωηρόχρωμο νήμα μέσα στην
πλούσια ύφανση της ζωής. Ο πολιτισμός μας θα ήταν εξαιρετικά πληκτικός και
στείρος αν δεν είχαμε και δεν θεωρούσαμε ανεκτίμητους τους ανθρώπους με
σύνδρομο Asperger».
Tony Attwood
Tony Attwood
Το σύνδρομο Asperger
(Άσπεργκερ) είναι μια νευρολογική διαταραχή και ονομάστηκε έτσι από τον
Βιεννέζο γιατρό Hans Asperger,
ο οποίος το 1944 δημοσίευσε μια διατριβή, όπου περίγραφε ένα πρότυπο από
συμπεριφορές σε μερικούς νεαρούς, οι οποίοι είχαν κανονική νοημοσύνη και
γλωσσική ανάπτυξη, αλλά όμως επεδείκνυαν ανεπάρκεια στην κοινωνικότητά τους και
στην επικοινωνία. Παρά το γεγονός ότι η διατριβή δημοσιεύτηκε τη δεκαετία του
΄40, ωστόσο το 1994 το σύνδρομο Asperger προστέθηκε στο Διαγνωστικό εγχειρίδιο DSM IV και μόνο
τα τελευταία χρόνια αναγνωρίζεται από τους ειδικούς και τους γονείς. Το
σύνδρομο Asperger λοιπόν, είναι μια μορφή αυτισμού υψηλής έως πολύ υψηλής λειτουργικότητας.
Τα χαρακτηριστικά του συνδρόμου είναι: Δυσκολία
στην κοινωνική επαφή, προβλήματα επικοινωνίας,
απουσία αφηρημένης σκέψης, ιδιαίτερα
ενδιαφέροντα, έλλειψη προσαρμοστικότητας, αδεξιότητα και προβλήματα
στο σχολείο. Είναι συνηθισμένο να συγχέεται το σύνδρομο Asperger με το
σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας. To παιδί με
υπερκινητικότητα και διάσπαση προσοχής δυσκολεύεται να διατηρήσει την προσοχή
του λόγω εξωτερικών θορύβων ή οπτικών ερεθισμάτων, ενώ το παιδί με Asperger
παρουσιάζει διάσπαση προσοχής γιατί η προσοχή του επικεντρώνεται λόγω των
εμμονών του σε έναν μόνο τομέα και δεν προσέχει τα υπόλοιπα. Επιπλέον, το παιδί
με Asperger δεν ξέρει πώς να φερθεί σε διάφορες κοινωνικές καταστάσεις γιατί
δεν κατανοεί τις κοινωνικές συνιστώσες της γλώσσας και τους κανόνες κοινωνικής
συμπεριφοράς. Το παιδί με υπερκινητικότητα και διάσπαση προσοχής ξέρει πώς να
φερθεί στις διάφορες καταστάσεις αλλά ο παρορμητισμός του το εμποδίζει να
συμμορφωθεί με τους κοινωνικούς κανόνες. Η Marie Curie, ο Albert Einstein και ο Mozart, έπασχαν από σύνδρομο
Asperger. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο
Shakespeare, ο Δαρβίνος, ο Γαλιλαίος και ο Αριστοτέλης έπασχαν επίσης από το
ίδιο σύνδρομο. Οι γονείς που έχουν μεγαλώσει με επιτυχία παιδιά που έχουν
Asperger συχνά συμβουλεύουν άλλους γονείς να μην τα παρατάνε και να μη χάνουνε
το κουράγιο τους με τα παιδιά αυτά. Ένα τέτοιο παιδί που δέχεται καλή βοήθεια
και υπηρεσίες από συνειδητοποιημένους ειδικούς μπορεί να οδηγηθεί σε μια πολύ
καλή ζωή. Και το καλό δεν έχει να κάνει αναγκαστικά με την ιδιοφυία αλλά με την
καθημερινή αγάπη και το μοίρασμα μέσα σε μια οικογενειακή ζωή.
Μια εκπληκτική ταινία για
το σύνδρομο Asperger, που σας τη συστήνω ανεπιφύλακτα είναι το «Mary and Max»
-( http://www.maryandmax.com/
). Μέσα από αυτή την ταινία, μπορείτε να ενημερώσετε ακόμα και τα παιδιά για
την ύπαρξη αυτού του συνδρόμου.
Πηγές: American Psychiatric
Association (1994). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (4th
ed). Washington, DC: Author. / Attwood, T. (1998). Asperger's Syndrome. A Guide for Parents and
Professionals. London: Jessica Kingsley Publishers. / Αspects
of Asperger: Special focus, Special, 1997 (2). / Wing, L. (1981).
Asperger's Syndrome: A Cinical Account. Psychological Medicine.
Rickarby, G.,
Carruthers, A. & Mitchell, M. (1991). Brief Report: Biological Factors
Associated with Asperger.